Vestibulum ante ipsum primoque in limine Pyrrhus
exsultat telis et luce coruscus aena.
qualis ubi in lucem coluber mala gramina pastus,
frigida sub terra tumidum quern bruma tegebat,
nunc positis nouus exuuiis nitidusque iuuenta
lubrica conuoluit sublato pectore terga
arduus ad solem et linguis micat ore trisulcis.
una ingens Periphas et equorum agitator Achillis,
armiger Automedon, una omnis Scyria pubes
succedunt tecto et flammas ad culmina iactant.
ipse inter primos correpta dura bipenni
limina perrumpit postisque a cardine uellit
aeratos, iamque excisa trabe firma cauauit
robora et ingentem lato dedit ore fenestram.
apparet domus intus et atria longa patescunt,
apparent Priami et ueterum penetralia regum,
armatosque uident stantis in limine primo.
at domus interior gemitu miseroque tumultu
miscetur, penitusque cauae plangoribus aedes
femineis ululant; ferit aurea sidera clamor.
tum pauidae tectis matres ingentibus errant
amplexaeque tenent postis atque oscula figunt.
instat ui patria Pyrrhus, nee claustra nee ipsi
custodes sufferre ualent; labat ariete crebro
ianua et emoti procumbunt cardine postes.
fit uia ui; rumpunt aditus primosque trucidant
immissi Danai et late loca milite complent.
non sic, aggeribus ruptis cum spumeus amnis
exiit oppositasque euicit gurgite moles,
fertur in arua furens cumulo camposque per omnis
cum stabulis armenta trahit. uidi ipse furentem
caede Neoptolemum geminosque in limine Atridas,
uidi Hecubam centumque nurus Priamumque per aras
sanguine foedantem quos ipse sacrauerat ignis.
quinquaginta illi thalami, spes tanta neporum,
barbarico postes auro spoliisque superbi
procubuere; tenent Danai qua deficit ignis.